Preguntas frecuentes sobre tratamentos de odontoloxía

A Sociedade Española de Odontopediatría, a academia Americana de Odontopediatría e a Academia Europea de Odontopediatría aconsellan a visita do paciente infantil ao comezo da dentición temporal (non máis aló dos seis meses) xa que constitúe a forma idónea de poder realizar unha prevención eficaz das enfermidades de caries, traumatismos e as súas secuelas, control do crecemento e erupción dos dentes e establecer os consellos adecuados sobre alimentación e control do uso do chupete / biberón.

Non é prexudicial, sempre que sexa retirado entre os dous e tres anos. O uso prolongado despois desta idade, pode provocar deformacións no arco dental.

O recambio da dentición temporal á definitiva prodúcese habitualmente entre os seis e os oito anos aínda que nalgúns casos adiántase ou atrasa e isto pode entrar dentro do normal. Igualmente, é conveniente que sexa revisado polo odontopediatra.

En calquera caso que se produza un golpe nos dentes, é imprescindible asistir de forma urxente ao odontopediatra. Toda lesión, aínda que aparentemente non producise dano, pode desencadear secuelas no futuro. O dentista encargarase de realizar a revisión e seguimento do caso para minimizar as consecuencias do traumatismo.

O importante é conservar o mellor posible o dente durante o tempo en que se atopan fóra do seu lugar na boca. A recollida e manipulación do dente nunca debe de facerse pola zona da raíz. O lavado realizarase con soro ou leite, tentando a recolocación do dente no alvéolo dentario e acudir de forma inmediata ao odontopediatra.

Se iso non fose posible ou non nos sentísemos capaces de facelo, o traslado do devandito dente debe de facerse de forma urxente ao odontopediatra, conservándoo no medio húmido (soro, leite, e mesmo, colocado na propia boca baixo a lingua), nunca en seco (panos de mesa, panos…). O especialista encargarase de implementar as medidas necesarias para reducir as consecuencias do devandito golpe. A partir da primeira hora desde que o dente está fóra da boca, o prognóstico empeora.

Evitar o consumo de bebidas extremadamente frías, quentes e os alimentos duros e acudir ao dentista canto antes, para que sexa el quen valore a importancia da fractura.

Se queres resolver algunha dúbida ou facernos chegar unha pregunta, ponte en contacto con Clínica Caamaño. Estaremos encantados de atenderte.

Varía segundo o tipo de problema e a súa gravidade. Por tanto, é aconsellable consultar ao ortodoncista tan pronto se descubra unha anomalía. Recoméndase que, detéctese ou non un problema, leve aos nenos para revisión polo ortodoncista polo menos aos seis anos.

Varía segundo o tipo de problema e a súa gravidade. Por tanto, é aconsellable consultar ao ortodoncista tan pronto se descubra unha anomalía. Recoméndase que, detéctese ou non un problema, leve aos nenos para revisión polo ortodoncista polo menos aos seis anos.

• Aparellos funcionais: estes aparellos, ao variar a función dos músculos da cara e masticatorios, proporcionan un medio máis favorable para os maxilares en desenvolvemento, optimizando o seu potencial de crecemento. O uso dos aparellos funcionais require dunha gran colaboración por parte do paciente, que deberá levalos todo o tempo que se lle indique.
• Aparellos removibles: non se debe pensar neles como alternativa aos tratamentos fixos con bandas ou brackets. Xeralmente usámolos como medio de retención ao finalizar un tratamento con outro tipo de aparatoloxía, ou para eliminar algún hábito de forma precoz.
• Aparellos fixos: para conseguir resultados precisos, os aparellos fixos necesitan dunha meticulosísima técnica, mediante a colocación precisa de bandas e brackets cementados sobre todas e cada unha das pezas dentarias, así como dunha serie de sofisticados arcos para lograr os desprazamentos dentarios de acordo co plan de tratamento elaborado. Os brackets poden ser metálicos ou estéticos, que pasan máis desapercibidos.
• Aparellos invisibles: o tratamento con “aliñadores transparentes”, consiste nunha serie de aliñadores practicamente invisibles e extraíbles que se cambian cada dúas semanas por un novo xogo de aliñadores. Cada un deles fabrícase especificamente para os teus dentes. Conforme vaias cambiando de aliñadores, os teus dentes iranse movendo, aos poucos, semanas tras semana, ata que estean aliñados e na posición final prescrita polo ortodoncista.

Unha vez quitados os aparellos fixos, termina o tratamento activo. Pero queda outro paso importante chamado Retención. Os retedores están deseñados para tratar de manter os dentes na súa posición correcta, minimizando ao máximo a tendencia á recidiva e ao movemento que experimentan. O ortodoncista decidirá canto tempo hai que levalos, así como o tipo de retedor máis adecuado para cada caso.

Os aparellos de ortodoncia non causan caries; ao contrario, algúns como os fixos protexen a parte cuberta do dente mediante o cemento que actúa como selaxe. Os aparellos, en cambio, si que poden facilitar que os restos alimentarios queden atrapados e se forme a placa bacteriana. Se se deixa placa e restos de alimentos acumulados nos dentes e ao redor dos aparellos, pódese provocar a inchazón das enxivas, mal alento, marcas nos dentes permanentes e caries.

Aínda que se insiste na importancia do tratamento precoz ou adolescente, cada vez trátanse con éxito máis irregularidades de adultos. Os tratamentos en pacientes adultos adoitan levarse a cabo tamén en colaboración co odontólogo xeral e outros odontólogos especialistas. Non existe razón algunha para que unha persoa adulta renuncie a exporse a posibilidade dun tratamento de ortodoncia nesta época de técnicas avanzadas e cunha contorna social que está a dar grande importancia á imaxe persoal. Con todo, hai que ser consciente de que os tratamentos de ortodoncia teñen limitacións das que hai que ser conscientes e que deberán ser identificadas e compensadas da maneira máis efectiva.

É a cirurxía dos ósos maxilares cuxo obxectivo é a corrección das maloclusións esqueléticas en pacientes adultos. En casos de deformidade extrema, resulta necesario combinar a ortodoncia coa cirurxía. O ortodoncista recomendará entón a un cirurxián maxilofacial para, conxuntamente, elaborar o plan de tratamento que proceda.

O custo do tratamento está influído por moitos factores que inclúen a duración e complexidade do tratamento ou o tipo de aparellos empregados para resolvelo. O orzamento elabórase despois de realizar o estudo, de forma individualizada a cada caso. Financiamos todos os tratamentos sen intereses en cotas mensuais e, por tanto, o aspecto económico do tratamento planifícase de forma que resulte alcanzable a todos.

A ortodoncia establece o equilibrio morfolóxico e funcional da boca e da cara, o cal mellora a estética facial e do sorriso, repercutindo positivamente no aspecto psicosocial da persoa.